Johan Verreyt (64) heeft slechts één partij gekend. Hij zetelt al achttien jaar in de gemeenteraad. Toen het asielcentrum naar de gemeente kwam – remember de befaamde reportage van Panorama – richtte hij een afdeling van het Vlaams Blok op in Lint. Hij is niet alleen betrokken bij de gemeentelijke politiek maar omdat hij kabinetsmedewerker was van Filip Dewinter hebben ook de coulissen van de Wetstraat voor hem geen geheimen. Tijdens de voorbije gemeenteraadsverkiezingen ging de extreemrechtse partij van één naar twee zetels en kon ze net geen 11,5 procent van de kiezers voor zich winnen.

Johan Verreyt werd geboren in Mortsel. ‘Wij woonden eigenlijk in Wilrijk, maar het duurde niet erg lang voor we naar Mechelen verhuisden. In de jaren ’60 zijn we dan opnieuw in Wilrijk gaan wonen, in de Hoge Aardstraat. Vervolgens kochten mijn ouders een huis op de Linkeroever. In 1983 ben ik gehuwd en ging ik in Lint wonen.’

In 1991 vormde het kleine Lint even het middelpunt van Europa. De inwoners verzetten zich fel tegen de komst van een asielcentrum. Het Rode Kruis had daarvoor een oud klooster op de kop getikt. ‘Laat ons zeggen dat die gebeurtenis voor mij de doorslag heeft gegeven om een afdeling van het Vlaams Blok op te richten maar dat was niet het enige hoor. Ik kom nu éénmaal uit een Vlaams-nationalistisch nest. Toen ik hier kwam wonen was Joris Roets burgemeester. Hij was een Vlaamsgezinde VU-er en ik was een hevig sympathisant.’ Roets was trouwens een flamboyant figuur. In 1982 won hij met glans de verkiezingen maar tijdens de volgende legislatuur moest hij plaats maken voor een niet minder flegmatieke politicus, de liberaal Xavier Van Rooy.

Maar keren we even terug naar het fameuze asielcentrum dat er nu nog steeds staat maar waarover helemaal niet meer wordt gesproken. ‘Mensen waren toen inderdaad angstig en vroegen zich af wie er zou komen verblijven. Ik begreep hen en steunde hen. Ik vind dat een kleine gemeente daarvoor niet geschikt is. Toen ging het om 100 asielzoekers. Nu zitten er 130 indien ik goed ben geïnformeerd en inderdaad, niemand klaagt nog, dat geef ik toe. Het waren vooral de oudere inwoners van Lint die hun stem lieten horen. En in het begin waren er wel degelijk problemen hoor: inbraken in de plaatselijke superette bijvoorbeeld.’ De vraag dringt zich dan ook op of Verreyt – met de wetenschap die hij nu heeft – zich nog zou verzetten tegen de komst van zo’n centrum. ‘De overlast is er niet meer maar ik blijf wel bij mijn standpunt dat een kleine gemeente geen asielcentrum kan herbergen.’

Verreyt pleit voor het separatisme. ‘Ik besef dat het nooit zal gebeuren. In heel België is er geen draagvlak voor maar ondertussen moeten we wel zoveel mogelijk federaliseren. Het voorstel van de N-VA om alles, op buitenlandse zaken en defensie na, naar de gewesten te brengen is nog zo gek niet.’

Johan Verreyt werkte bij een bouwbedrijf maar werd nadien, zestien jaar lang kabinetsmedewerker van Filip Dewinter. ‘Er was een plaats vacant, ik heb gesolliciteerd en werd aangeworven. Ik moest de agenda van De Winter bijhouden, speeches schrijven, de contacten met bevriende partijen in onder meer Oostenrijk, Frankrijk, Israël en de Verenigde Staten onderhouden en buitenlandse reizen organiseren. Dat was allemaal niet evident. Ik ben toen niet veel thuis geweest. Het was vooral vermoeiend.’

‘DEWINTER IS ZEER EIGENZINNIG’

Wanneer je zestien jaar voor ‘dezelfde baas’ werkt dan ken je hem uiteraard door en door. ‘Filip weet wat hij wil maar is soms eigenzinnig. Hij is niet zo jong meer. Hij is geboren in 1962. Hij heeft het moeilijk met de meningen van anderen, ook binnen de partij. Je mag gerust zeggen dat hij af en toe manipuleert. Tom Van Grieken is officieel dan wel voorzitter maar het is soms Dewinter die nog steeds de lijnen uittekent en niet beseft dat het Vlaams Belang van nu niet meer het Blok is van jaren geleden, met de bokshandschoenen. Hij remt sommige jongeren af. Ook mijn zoon trouwens.’

Die zoon is Hans Verreyt (39), van 2004 tot 2009 jongerenvoorzitter van de partij en nu gemeenteraadslid in Boom. ‘Hij werkt voor het Belang op het hoofdkantoor in de Madou-toren. Hij houdt zich vooral bezig met communicatie.’ Schrijft hij dan ook de simplistische ‘polls’ op facebook als ‘moeten er meer of meer minder migranten komen?’ of ‘betaalt u liever meer of minder belastingen?’. ‘Neen, dat doet hij niet maar ik kan die slogans wel begrijpen. We moeten rekening houden met onze kiezers. Trouwens, doen de andere partijen dat dan niet?’

Bijna vergeten we waarvoor we gekomen zijn: om over Lint te praten. Van de plaatselijke N-VA loopt Verreyt niet meteen wild. ‘Ik ken heel wat van hun leden die er niet mee zijn dat ze in Antwerpen met de socialisten in zee zijn gegaan. En wat hebben ze de voorbije zes jaar bij ons gedaan? Niets. Dat is eenvoudig te bewijzen. Het bestuurs-programma, dat tijdens de volgende gemeenteraad zal worden voorgelegd is net hetzelfde als dat van in 2013. Op zich is dat al merkwaardig want de coalitiepartners sp.a en Groen werden ingeruild voor CD&V dus je zou toch verwachten dat men een andere koers vaart maar dan vraag ik me af waarom men niks van dat programma heeft verwezenlijkt in de voorbije legislatuur.’

Nu, niemand kan er omheen dat de nieuwe sporthal mag worden gezien. ‘Dat klopt maar die heeft gigantisch veel meer gekost dan was begroot. Nog iets anders. Er werd ons beloofd dat men een bouwstop zou invoeren maar wat zien we? De ene verkaveling na de andere. Wij willen een verkavelingsstop om de kostbare groene ruimte te beschermen. Toen ik hier kwam wonen telde Lint 6 000 inwoners, nu 8 500. Het was de natte droom van Xavier Van Rooy om ooit burgemeester te zijn van een gemeente met meer dan 10 000 inwoners want daar staat iets tegenover he.’

Ook het – volgens hem – gebrek aan blauw op straat heeft zo zijn gevolgen. ‘Er zijn problemen met de jeugd. Er bestaan foto’s van jongeren die drugs aan het gebruiken zijn in het park. Bovendien laten ze hun lege blikjes er op de banken achter. Tegen de sporthal staat een bank uit kunststof. Die vatte vuur. Daar had een drama kunnen plaatsvinden. De politie weet wie, waar en wanneer er drugs worden verhandeld maar doet niks. Waar ik woon gebeuren er regelmatig inbraken. Op de gemeenteraad ga ik dan ook het voorstel doen om camera’s met nummerplaatherkenning te plaatsen aan de twee ingangen hier van de Schrijverswijk.’

‘Lint heeft een ongehoord hoge gemeentebelasting: acht procent maar niemand weet wat er met dat geld gebeurt.’ We hebben het even nagekeken en de aanslagvoet in Lint is inderdaad de grootste uit de Zuidrand en ligt even hoog als die van Antwerpen. ‘Wij zijn een residentiële gemeente aan het worden.’

Van Johan Verreyt mogen er best wat meer activiteiten door het gemeentebestuur worden georganiseerd. ‘Je hebt hier de jaarmarkt en Suikeren zondag maar daar stopt het dan. Ten tijde van Joris Roets was er bijvoorbeeld een Meiboomplanting. Het feit dat de activiteitenkalender nog goed is gevuld, hebben we te danken aan de vele verenigingen, niet aan initiatieven vanwege het gemeentebestuur.’